W latach 20. XIX wieku, nieco na południe od Starego Miasta Łodzi powstała nowa osada, która dała początek wielkiemu przemysłowi łódzkiemu. Centralnie położony plac, nazwany później Rynkiem Nowego Miasta zamieszkały był głównie przez sukienników i długo pełnił rolę targowiska.Plac otwiera się na ulicę Piotrkowską, stanowiąc jej początek (lub koniec). Tutaj stanęły w latach 1826-28 dwie podobne klasycystyczne budowle - Ratusz i ewangelicki kościół Św. Trójcy zaprojektowane przez Bonifacego Witkowskiego. Przy wschodniej pierzei Rynku znajduje się niewielki czworokątny aneks z podcieniami - pozostałość jatek zbudowanych w I połowie XIX wieku.
