Baszta Jacek w Gdańsku to charakterystyczny element Starego Miasta Gdańska. Ta zabytkowa baszta pochodzi z około 1400 roku i znajduje się przy ulicy Pańskiej, w pobliżu Podwala Staromiejskiego, w ciągu średniowiecznych fortyfikacji Gdańska. Baszta pełniła funkcje obronne. Baszta Jacek to najwyższa ze średniowiecznych baszt tego miasta, zbudowana z cegły, na planie ośmioboku, z ośmioma kondygnacjami. Na każdej z nich znajdowały się stanowiska strzelnicze. Co do wymiarów gdańskiej Baszty Jacek, to wysokość wieży wynosi 36 m, zaś mury mają grubość 2,5 m w przyziemiu do 1,2 m w górnych partiach. Nazwę swą baszta otrzymała po wojnie a zawdzięcza ją Św. Jackowi Odrowążowi, który przysłużył się sprowadzeniu do Gdańska zakonu dominikanów.
